106

بیایید کمی گریه کنیم

برای تمام وقت هایی که باید عاشقی میکردیم و نکردیم

تمام وقت هایی که عشق را تایپ کردیم 

دوستت دارم هایمان را کپی پیست کردیم 

از کسی به کس دیگر 

آنقدر کپی پیست کردیم که دوستت دارم ها هم کلیشه ای شد

عشق مقدس هم به لجن کشیدیم 

گفتیم عشق است 

و

هوس هایمان را جدا نکردیم 

الکی قهر کردیم 

و هی استیکر های ناراحت فرستادیم 

و در مقابل هی بوسه های تایپ شده گرفتیم تا آشتی کنیم

انقدر ادامه دادیم .....

که دیگر هر چه سعی کردیم عاشق شویم ...نشد

هرچه سعی کردیم کسی را واقعا ببوسیم ....نشد

هر چه سعی کردیم از آغوش واقعیه کسی لذت ببریم ....نشد

اصلا هیچ حس خاصی به هیچ کس نشد که داشته باشیم

نمیشود ...

قبلا تر ها شنیده بودم که میگفتند هرچه بگندد نمکش میزنند وای به روزی که بگندد نمک 

و ما...

آنقدر گند همه چیز را دراوردیم که نمک هم بزنیم دیگر  فایده ندارد 

عشق شد یک داستان محال 

دوستت دارم شد یک جمله کلیشه ای

بوسه شد کاری تکراری 

و ما غرق شدیم در تمامه عاشقی های مجازی ...

دور شدیم 

از آن عزیزی که باید با تمام وجود عاشقش میشدیم...

هانی_عباسی

105

گــــــاهی بــــاید کَـــند. . . بــاید رفـت . . .

گـــــــــاهی بــــاید فـــــرار کــــــنی

از موقعیتی که شاید دوستـش داری امــا به چـه قیمتی ؟

گـــاهی حــــــــرف هـــــا بــــرای گفـــتن داری 

امــــــــــا گــوشی بـــــــرای شــــــنیدن . . . نـــه !!

گــــــــاهی بــــاید رفـــت . . . بی صــــدا و آرام . . .

بی آنــــکه رفتـــنت را حـــس کنـند و

آنـــگاه نبــــودت حــس شـــود که دیگر خیلی دیر است  . . . 

بـــــــــایــــــد آرام بــــــــروی

مـــبادا کــــــه غــــرور و صلابتت خــــدشـــه ای بــردارد . . .

مبــادا کــه گمان کنند کــم آورده ای . . .

بــاید رفـت، آرام و بی صدا

مثـــل رفـــتن پــــاییز کــه بی هــای و هــو میرود وآدم هــا

رفتنش را وقتی می فهـمند که  گز گز ســرمای زمستان

وجــــــــودشان را هشـدار می دهـــد

بـــــــاید رفـــت . . . بــــاید کـــه نبـــــــــود

 آنجـــــــــا کـــه حسی مشــــترک بــرای فهم تـــو نیسـت

آنجـا که لبخند هـایی از جنس یـخ تو را از خــویش می راند

آنجـا که آدم ها آدم برفی که نه،

 آدم یخـی اند از بـس که بی روح اند

بــــاید بـــه سرزمینی سفر کنی که خورشید می تــابد

اینجـــا قطب اســت و آفتابش هــیچ یخی را ذوب نمی کـند

مـگر دسـتهایت چقدر گــرما دارد بــرای ذوب کردن ایـن یخها؟

نکند بـــه خـــــــــودت بیایی و ببینی که آدم یخی شــــــدی!!

نـــــــمان! . . . بــــــــــرو! . . . بــه سرعت بــــــاد بـــــرو! ..

بــه ســـــــــوی سرزمین خورشید

بـــــــــایـــد رفـــت . . . بـــــایــد کـــه نمــــــــانــــــد 

همیشـه بـودن و مـاندن هـم خـوب نیسـت

گـاهی بـاید رفــــت . . . از جـــایی

تـــا حـس شـــود نبـــودنـت

تــــا حـس کنـی تنــهایی روحـــت را

بــــا آدمــــها کــــه بــــاشی

خـــــــیال میکنی هــــمراه داری

و ازاین حقیقت که در آخـــر فــقط خـــودت هستی

تنهای تنها . . . غــــافل میشـوی

گــــاهی بــــاید رفـــت . . .

تـــا بشـــنوی صدای فــــاصله ها را

فـــاصله هـــایی کــــه در بـــودنت

حـتی اگــــــر فریاد هم بزنـن بـــاز هم نمیشنوی

گــــــاهی بـــایـــــــد رفـــــــت...

و بـــه قلــم اجــازه بــــدهی کــــه به جـای تـو حرف بزند

کـــــــه بـــه جــــــای تـــــــو فـــــریاد بــــــزنـــد

حـــــتی اگـر بـدانی که قلم هم نمیتواند نـاگفته هـا را بگوید

حــتی اگر بـدانی کــه هیچ گوشی بـرای شـنیدن وجـود نـدارد

گــــاهی بـاید رفـــت . . . بـــرای همیشه . . . از جـــایی

چـــــــــون حضــورت بی رنـــگ شــــــــده

گــــــــاهی بــــاید بــــــروی تــــا خــــــودت را پیــــدا کنی

تــــــــا بفهـمی چـــــقدر بـــــه خــــودت شبیهی

و چــــــقدر از خــــودت فــــــاصله گــــرفته ای

گـــــــــاهی بـــــــاید رفــــــت . . . 

 مــــانــدن همیشـــــه خــــــــوب نیســــت  . . .

رفـــتن هــــم همیشــــه بـــد نیســـــت . . .

گـــاهی رفـتن بهـتر اســــت . . .گـــاهی بـــاید رفـــت . . .

بـــایـــد رفــــت تـــا بعضـی چــــیز هـا بمـانـد . . .

اگـــر نـــروی هـــر آنچـــه مــاندنیسـت خــــواهد رفــــت . . .

اگــــر بـــروی شــــاید بـــا دل پــــر بــــروی

 و اگـــر بـمانی بـــا دســت خــــالی خــــواهی مـــــاند . . .

گــــاهی بــاید رفـت و بعضـی چـیزها کـه بردنی اسـت بـا خـود بـرد . . .

مــــثل یــــاد،مـــثل خـــــاطره ،مــــثل غـــــرور . . .

و آنچـــه مــاندنیســت را جـــا گـذاشـــت،

مـــــثل یـــاد،مــــثل خــــاطره،مـــثل لبخـــــند . . .

رفتـنت مـــانـدنی می شــود وقـتی کـه بـاید بـروی،بـروی . . .

و مـــاندنت رفـتنی میشــود وقـتی کـه نبـاید بـمانی بـمانی . . .

بـرو و بـگذار چــیزی از تـــو بــماند کــه نـبودنت را گـــرانبها کـــند . . .

بـــرو وبــگذار پیـش ازاینـکه رفتـنت دردی بــر دلی بنشـــانــد،

خـــــــــاطره ای پــر حســـــــرت شــــود . . .

بــــرو و نـگذار مـاندنت بـاری بشــود بـر دوش دل کسـی

 که شـکستن غـــرورت بـــرایـش . . .

از شـکستن ســکوت آســـانتر بـاشــد . . .

عشــــقت را بــــردار و بــــــرو . . .

خـــــــــوب بـــــرو . . . زیــــــــــبا بـــــرو . . .

104

باور کنید قشنگ نیست !

حاصل رابطه تان تولد دوستت دارم هایی 

باشد که بعد از جدایی هیچکدام 

حضانتش را 

بر عهده نمیگیرید ...

سحر رستگار

103

خب،،،

به خودم تبریک میگم بالاخره موفق شدم از م جدا شم

باید هفت شبانه روز جشن و پایکوبی راه بندازم

مرسی که با احساساتش بازی کردم 

مرسی که مثل همیشه وقتی فهمیدم  وابسته شده طردش کردم

وای چقد شخصیت خفنی دارم آخه،،،اوووووووه کلی فرصت پیش رو دارم از همه مهمتر کلی ادم منتظر یه نگاهمن تا جون بدن برام

آسوده بخواب من جان،به خواستت رسیدی

چه فرقی میکنه حق بوده یا ناحق

گاهی خوشی میزنه زیردل آدم دیگه،،،نه که بقیه آدما کاملا

 و فقط همین بشر ناقص از آب در اومده،،،از همه مهمتر  نه که خودم ایرادی ندارم و قابل تحملم

حالم از اخلاقی که دارم بهم میخوره،،،

حالم از خودم بهم میخوره

پ ن1:

میدونی؟ من اگه جای م بودم یه تف مینداختم تو صورت طرف   بعدش مثل یه تیکه آشغال مینداختمش دور،،،ناز کردن و بهونه گیری حد و اندازه داره  تا همینجاشم که تحملم کرده خیلیه

پ ن 2:

خدایا کاشکی میشد به همه آرزوها انقد راحت و سریع برسم

پ ن3:

با عکس بچگیش که پیشمه چیکار کنم حالا؟

102

روزگارم سخت میگذرد،

از دوست داشتنت و نداشتنت

از دستی که به موهایت بند نیست

و دکمه‌ی پیراهنی که به دست خودم باز و بسته میشود...

زهرا_سرکارراه

101

گاهی فکر میکنم این ادم ناشناسی ک هرازگاهی پیامای ادبی یا مناسبتی برام میفرسته و اسم و فامیل مخففش  شبیه اسم و فامیل اونه،ممکنه خودش باشه...چون یادمه که همیشه سرکلاس میگف دوتا خط داره...

میدونم دارم فکرای بیهوده میکنم و چنین چیزی صحت نداره ولی ای کاش خودش بود

این روزا هیچ چیز سر جاش نیس،کنار م  بهم خوش میگذره حتی خونوادشم از رابطه بینمون باخبر شدن و  به گفته م مامانش کلی پزمو میده و ازم تعریف میکنه و دوس داره که سریعتر عروسش شم مامانش شدیدا تمایل داره هرچه زودتر با من از نزدیک آشنا شه،م یه مدت سر همین قضیه بهم فشار آورده بود اما من  بهش گفتم که هنوز آمادگی ندارم و بهش قول دادم تا آخر تابستون این اتفاق بیفته،،،خاله هاشم دوست دارن با من آشنا بشن و مادربزرگش ندیده عاشقم شده،،،م میگه عکستو دیده و کلی خوشش اومده و میگه حتما باهاش ازدواج کن

الان اینا یعنی خوشبختی؟

دروغ چرا،،،دلم هنوزه گیره،فکرم هنوز مشغوله

هنوز گاهی بهش فکر میکنم

بعضی وقتا دنبال بهونه واسه کات کردن رابطم با م هستم ،نمیدونم تهش چی میشه ،به خودم اعتماد ندارم و از دست خودم شاکی هستم،شاکی هستم ازینکه گاهی به م به عنوان یه پل واسه رسیدن به هدفم نگاه میکنم ،،،گاهی جامونو عوض میکنم و با خودم تصور میکنم که م همچین نیتی داره و ازین تصور دلم به درد میاد.

چقدر من بدم